Good Vibrations

Hallo, daar zijn we weer!

Op vele verzoek een route, filosofie, achtergronden en het nieuws.

Allereerst de filosofie...

Dan de route. Zie foto.

Kees en Lies zoeken aktiviteit...vulkaanaktiviteit! Waar rommelt het het meest? Waar schiet de zwavel als rotte eieren de neusgaten in? Waar spuiten de geisers? En waar ligt in elke beek een jacuzzi? Daar moeten we wezen, zo gaan wij te werk. Niks geen georganiseerde maori-volg-mij-met-al-die-duizenden-verdwaalde-lourdes- rollatorduwers-volg-de-gids. Nee gewoon met de natte vinger in de Lonely Planet ==> Rotuara rommelt, ruikt en rilt. Dus daar moesten we zijn! We bezochten en bewandelden de aloude welriekende vulkanische vallei. En met alle meren,modders en bergen rommelden ook kees' ingewanden dus godzijdank borrelden niet ook de toiletten onderweg. Deze keer enkel bergafwaarts en met de bus weer omhoog. (WieWaaWatjes) Ander Rotuara hoogtepunt was de eerder genoemde jacuzzi in een afgelegen beek/waterval waar we heerlijk konden poedelen. Zie de foto's.

Maar nu moest er toch echt een wave of wat worden gecatched. Dus op naar dé surfplace of New Zealand: Raglan. In de stromdende regen besloten we onze campingfilosofie enigzins aan te passen; we maakten gebruik van een backpackers-hostel. (WieWaaWatjes) Nee niet de dorm (das voor het gespuis) maar in de bruidssuitte. Van hieruit deden we de eerste dag een verkenningstour op de hostelbikes. Na de eerste berg in de laagste versnelling te hebben genomen keerden wij terug naar onze rode automobiel, wel zoveel makkelijker. (WieWaaWatjes) We bekeken de professionele surfers en zeiden vele malen tegen elkaar, 'hoe moeilijk kan dat zijn' & 'dat kan ik ook'. Den volgende dag togen wij naar dé surfschool van Raglan alwaar wij les kregen van ene 'Rock' (ongelogen)die ons onverstaanbaar het surfen bij bracht gevolgd door een 'cool?' aan het eind van elke zin. waarop wij allen met een 'cool!' antwoorden. Enthousiast sprongen wij in de schuur op onze schuimrubberen boardjes om droog te oefenen. Nee niet op het allerbekende 'Whale Bay' - waar de zojuist genoemde pro's hun kunsten vertonen - echter op Ngarunui Beach (google earth) mochten wij de beginnersgolfjes gaan berijden. De loneley Planet beloofde 95% stand up garantie en ja hoor, lieve lezers, wij hoorden erbij! Ontelbare keren sprongen wij op onze boards. Salto's, Rip-Curls, King and Queen of the waves deden en waren wij. (Zie filmpje.) Die wetsuit gaat nooit meer uit. Na twee dagen hostel met strakblauwe luchten toch maar weer terug naar de camping om vervolgens weg gespoeld te worden. Overigens een verplicht dagje camping/regen wegens fantoomklachten van de wagen. Voor de geïnterreseerde technici onder ons; een stukje onverharde weg tussen te remschijven wat een ongelooflijke t....herrie maakte. Mais, rien a la main.

Door naar de vlgende toeristieke attractie; de glowwormcaves: Terwijl lies de oude wijven toer in een bootje deed tubete kees met zijn billen in een oplaasband, bijgeschenen door lichtgevende maden (want dat zijn het, alleen glowworms klink zoveel beter) door deze caves. Gelukkig hield hij zich op natuurlijke wijze lekker warm omdat hij de goedbedoelde tip om naar de wc te gaan alvoor het wetsuit aan te trekken, lekker eigenwijs in de wind had geslagen.

Intussen behoefte gekregen aan een iets grotere stad (ofwel iets langere straat) dalen we af naar New Plymouth, voornamelijk om MT Taranaki (google earth) te beklimmen. Nee natuulijk niet helemaal aan de top, we blijven natuurlijk...WieWaaWatjes. Even voor de superlatieven: Prachtige besneeuwde toppen, Magniefieke uitzichten, Wilde natuur, Stromende bergbeken...

Het surfvirus nog steeds met ons meedragend reden we over Surf Highway 45 zodat we onze surfkunsten wat konden verfijnen.

Via de Whanganui River Road wat meer landinwaarts gereden en aangekomen bij Tongariro National Park. Net terug van de wereldberoemde, zwaar beprezen Tongariro Crossing: een track van 18.5 kilometer over beide toppen. De pijn in onze voeten nemen we voor lief, dit was inderdaad een must-do. Nu eeeeven de sauna in, bijkomen...

To be continued...